Rozdział 1

                Szanowna Panno Granger,

W  tym roku dyrektor Albus Dumbledore odszedł na emeryturę zostawiając stanowisko dyrektora mi. Z tego powodu szukam mojego następcy, jako nauczyciela transmutacji w Szkole Magii i Czarodziejstwa Hogwart.

Uważam, że bylaby Pani najlepszą kandydatką na moje miejsce, dlatego do Pani pierwszej wysyłam tą propozycję. Mam nadzieję, że zgodzi się Pani przyjść na rozmowę kwalifikacyjną 15  lipca tego roku o godzinie 15.

Jeśli jest Pani zainteresowana tą propozycją proszę odpisać jak najszybciej.

Z poważaniem

Minerwa McGonagall

Dyrektor Szkoły Magii i Czarodziejstwa Hogwart

Taki list przyszedł dzisiaj z samego rana do małego mieszkanka na obrzerzach Londynu. Nieliczni przechodnie nawet nie zwrócili uwagi na sowę. Taki widok w Londynie ju ż dawno nikogo nie dziwił. Czasami tylo dzieci idące, lub wracające ze szkoły pokazywały je sobie palcami i patrzyły się z otwartymi ustami.

Adresatka trzymała list w dłoni już od dobrych, kilkunastu minut i nie wiedziała co zrobić. Z jednej strony chętnie wróciłąby do Hogwartu, wyrwałaby się  z tego małego, ciemnego mieszkania do zamku. Z drugiej jednak strony, nie wiedziała. Tam zginął Ron i wielu innych jej przyjaciół. Ron.. Minęło pięć długich lat. Od tamtego czasu prawie odseperowała się od świata magii. Pracowała w małej kawiarni jako kelnerka i tak zarabiala na czynsz i skromne życie. Czasem Harry z Ginny ją odwiedzali i przynosili Proroka. Mimo upływu czasu nikt nie przestał się nimi interesować. Prawie w każdym wydaniu byłą wzmianka na ich temat. Ukryla się tu głównie z tego powodu. Nie chciała odpowiadać na pytania Rity, która i tak zamieściłaby zupełnie zmienione odpowiedzi. I był jeszcze jeden powód, od śmierci Rona czuła, że nie pasuje do tego świata. Przyjaciele twierdzili, że ma paranoj ę, ale ona wiele razy słyszała nieznośne i bolesne komentarze.

Było wiele powodów przeciwko przyjęcia tego stanowiska, ale były też za.

Wiedziała, że w końcu pojawi się kolejny czarnoksiężnik z którym będzie trzeba walczyć, wiedziała, że  Rita w końcu i tak ją tu wyśledzi i jeszcze jedno – nie chciałą dłużej się chować. Świat magii był jej światem i dobrze to wiedziała. Odkąd dowiedziała się, że jest czarownicą, a może już i wcześniej czuła to przyciąganie. I jeszcze jedno, teskniła za Hogwardzką biblioteką.  Do spotkania miałą jeszcze dwa tygodnie, zdąży jeszcze podjąć decyzję.

W tym samym czasie w Hogwarcie

Minerwa McGonngall siedziała w swoim nowym gabinecie i zastanawiała się co panna Granger postanowi.  Chciałaby mieć ją tutaj z dwóch powodów. Po pierwsze byłaby skarbem dla uczniów, z jej wiedzą  i umiejętnością jej przekazania. No i drugi powód, miała z Albusem plan, żeby ją uszczęśliwić i nie tylko ją.

Nagle w kominku zobaczyła postać Dumbledore, z ironią pomyślała „o wilku mowa” .

- Witaj Minerwo – przerwał jej rozmyślania – ładnie się tu urządziłaś.

- Albusie – kiwnęła mu głową – nie sadzę, żebyś przyszedł tutaj tylko po to, żeby podziwiać mój zmysł urządzania wnętrz. – powiedziała, co bardzo rozbawiło starszego czarodzieja.

- Za dużo czasu spędzasz z Severusem,  Minerwo.

- Herbatki? – kobieta nie zareagowała na przytyk.

- Poproszę – w czasie, gdy kobieta przygotowywała napój, wytłumaczył – rzeczywiście nie przyszedłem tu w tym celu, nudzę się, siedzenie w domu na emeryturze chyba nie jest dla mnie.

- Domyślam się, pewnie i tak najbliższy rok więcej czasu będziesz tu niż w domu.

- Pewnie tak, wysłałaś list?

- Tak, czekam na odpowiedź, ale co jeśli się nie zgodzi? Masz jakiś plan? – podzieliła się swoimi obawami.

- Czy ja wyglądam na człowieka, który nie ma planu? – zaśmiał się z pewnością siebie – myślę, że się zgodzi, a my będziemy tu  mieli pierwszej klasy komedię – roześmiał si ę.